مدارها در قرآن

تمام اجرامی که در فضا هستند شامل ستارگان و سیارات در مدارهای خاصی در حال حرکت هستند.مثلا زمین در مداری در ۱٫۷ AU یا ۲۵۰،۰۰۰،۰۰۰ km به دور خورشید می چرخد خورشید یکی از بیش از ۱۰۰ میلیارد ستارهٔ کهکشان راه شیری است و مدار آن ۲۵٬۰۰۰ سال نوری از مرکز کهکشان فاصله‌دارد.

ماه نیز در مداری به دور زمین می چرخد.

مدارها مختص به منظومه شمسی نیستند در تمامی کهکشانها همه ستاره ها به دور سیاهچاله مرکزی کهکشان در مدارهایی حال چرخش هستند و سیارات نیز به دور ستاره های خودشان در حال چرخش هستند.

 در آیات مختلفی از قرآن به موضوع مدارها اشاره شده است :

«لَا الشَّمْسُ یَنْبَغِی لَهَا أَنْ تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَ لَااللَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَکُلُّ فِی فَلَکِ یَسْبَحُونَ» [سوره یس (36) آیه40]

نه خورشید را سزد که به ما رسد، و نه شب به روز پیشی جوید و هر کدام در سپهری شناورند.

« وَ هُوَ الَّذِی خَلَقَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ وَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلُّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ»[ سوره انبیاء(21) آیه 43]

« اوست آن کسی که شب و روز و خورشید و ماه را پدید آورده است. هر کداماز این دو در مداری [معین] شناورند.»

« وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلُّ یَجْرِی لِاَجَلِ مُسَمّیً»[سوره رعد(13)آیه 2]

« و خورشید و ماه را رام گردانید؛ هر کدام برای مدتی معین به سیر خودادامه می‌دهند.»

نکته جالب دیگری که آیه سوره رعد به آن اشاره کرده است مدت معین است دقیقا در زمانی که در کهکشان های بزرگ ستاره ها به سیاهچاله ها نزدیک می شوند توسط سیاهچاله بلعیده می شوند و حرکت آنها متوقف خواهد شد.نکته جالب دیگر نیز که به آنها در آیات سوره یاس و سایر آیات اشاره شده است تفاوت داشتن مدارهای خورشید و ماه با یک دیگر است که در مسیر برعکس هم در حرکت هستند.

حرکت و ادغام کهکشان ها در قرآن

همانطور که می دانید کهکشان ها نیز در جهان هستی با سرعت زیادی در حال حرکت هستند و گاهی که دو کهکشان نزدیک به هم می شود نیروی جاذبه آنها سبب کشیده شدن کهکشانها به سمت همدیگر و ادغام آنها با هم می شوند.تصویر مربوط به ادغام دو کهکشان NGC 2207 و IC 2163 با همدیګر است که توسط تلسکوپ ESO گرفته شده است.

دانشمندان می گویند کهکشان آندرومدا کهکشان همسایه ما با سرعتی در حدود ۱۰۰ تا ۱۴۰ کیلومتر در ثانیه در حال نزدیک شدن به کهکشان ماست و در طی چهار تا شش میلیارد سال آینده به کهکشان ما برخورد و با آن ادغام می شود و یک کهکشان بزرگ بیضوی تشکیل می شود.

که در نتیجه این ادغام بسیاری از ستاره ها از جمله خورشید ما نابود و ستاره های جدید متولد می شوند.و کره زمین نیز نابود خواهد شد.

حتی احتمال دارد که یک ستاره یا سیاره بزرگتر نیز به زمین برخورد کرده و آن را نابود سازد.

 در مورد حرکت کهکشان ها در آیه ۵ سوره زمر نوشته شده است:

خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ یُکَوِّرُ اللَّیْلَ عَلَى النَّهَارِ وَیُکَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ مُسَمًّى أَلَا هُوَ الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ ﴿۵﴾: آسمانها و زمین را به حق آفرید شب را به روز درمى‏پیچد و روز را به شب درمى‏پیچد و آفتاب و ماه را تسخیر کرد هر کدام تا مدتى معین روانند آگاه باش که او همان شکست‏ناپذیر آمرزنده است

اګر منظور قرآن از آسمانها کهکشان ها باشد در ادامه آیه ذکر شده که همه اینها تا مدتی روانند پس می توان استنباط کرد منظور قرآن در این آیه در مورد حرکت آسمانها می تواند کهکشان ها باشد.

و در سوره انبیا آیه 104 نوشته شده است که

در آن روز که آسمان را چون طوماری در هم می پیچیم هماگونه که آفرینش را آغازکردیم آنرا باز می گردانیم. این وعده ای است که بر ماست و قطعا آنرا انجام می دهیم.

این آیه علاوه بر انبساط جهان می تواند بر مساله ادغام کهکشانها بر هم نیز دلالت بنماید زیرا کهکشانها در هنگام ادغام به هم می پیچند و هسته های آنها نیز با هم ادغام می شود و یک هسته بزرگتر به وجود می آورد.تصویر زیر مربوط به کهکشان میسه ۸۳ است که از ادغام و به هم پیچیدن دو کهکشان پدید آمده است.و دانشمندان می گویند در صورت ادغام راه شیری ما و آندرومرا یک کهکشان بیضوی به دست می آید که در این صورت تشبیه آن به طومار کاملا صحیح است.

در سوره حج آیه 65 نیز توصیف زیبایی از برخورد کهکشان ها شده که نشان می دهد منظور قرآن از آسمانها همان کهکشان ها است:

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَکُم مَّا فِی الْأَرْضِ وَالْفُلْکَ تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَیُمْسِکُ السَّمَاء أَن تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿۶۵﴾آیا ندیده‏اى که خدا آنچه را در زمین است به نفع شما رام گردانید و کشتیها در دریا به فرمان او روانند و آسمان را نگاه مى‏دارد تا [مبادا] بر زمین فرو افتد مگر به اذن خودش [باشد] در حقیقت‏خداوند نسبت به مردم سخت رئوف و مهربان است

این آیه علاوه بر سنگهای آسمانی می تواند دلالت قوی بر آسمانها باشد که همان کهکشان ها هستند و در صورت برخورد کهکشانها با کهکشان ما زمین را نابود می کنند.در ادامه آیه نیز اشاره شده است مگر زمانی که خدا بخواهد که کهکشان ها یا اجرام آسمانی با منظومه شمسی یا زمین برخورد کنند.

مواد و فضای بین ستاره ای در قرآن

در ستاره شناسی ماده ای بنام ماده ی بین ستاره ای وجود دارد که در فضای بین یک کهکشان وجود دارد و از گازهای یونیزه شده تشکیل شده است.و فضای بین ستاره ای را پر می کند.

ماده بین ستاره ای متشکل از 60 ٪ هیدروژن ، 38 درصد هلیوم و 2 درصد از تمام عناصر دیگر . 99٪ از ماده بین ستاره ای متشکل از گازهای بین ستاره و 1 ٪ از گرد و غبار بین ستاره ای ، که احتمالا ترکیبی از عناصر سنگین در ذرات کوچک از 0،0001 به 0.001 میلیمتر است.

همه عناصر تشکل دهنده زمین و مواد سازنده بدن و سایر جانداران است از مواد بین ستاره ای تشکیل شده است.

در آیات مختلفی از قرآن به وجود چیزی بین آسمانها (کهکشانها) و زمین اشاره شده است:

در سوره الحجر آیه 85 نوشته شده است:

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لآتِیَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ ﴿۸۵﴾و ما آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است جز به حق نیافریده‏ایم و یقینا قیامت فرا خواهد رسید پس به خوبى صرف نظر کن

در سوره طه آیه 6 نوشته شده است:

لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى ﴿۶﴾آنچه در آسمانها و آنچه در زمین و آنچه میان آن دو و آنچه زیر خاک است از آن اوست

در سوره النبیا آیه 16 نوشته شده است:

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا لَاعِبِینَ ﴿۱۶﴾و آسمان و زمین و آنچه را که میان آن دو است به بازیچه نیافریدیم

در همه آیات بالا به آسمانها اشاره شده است و موادی که میان آنها است و همچنین از زمین نیز نامبرده شده است که همه مواد تشکیل دهنده زمین از ستاره ها تشکیل شده است و مواد سازنده همه جانداران دارای هیدروژن است که از عناصر بین ستاره ای است و یا هلیوم که نقش بسیار مهمی در تشکیل در تشکیل حیات و اتمسفر زمین را داراست. به همین خاطر است که خداوند زمین را هم در کنار نام آسمانها در این آیات به کار برده است.در آیه شش طه نیز از خاک نامبرده شده است که می تواند به گرد و غبار موجود در فضا تشبیه شده باشد ک از عناصر اصلی سازنده ستارگان است.

ایرادی که ممکن است به این تفسیر گرفته شود این است که ممکن است منظور از بین ستارگان و سیارات باشد این موضوع نیز می تواند صحیح باشد ولی خداوند از واژه "بین"برای این عناصر استفاده کرده دوما در آیات دیگری از قرآن بطور مستفیم به ستارگان اشاره شده ولی در این آیه نامی از ستارگان برده نشده است.همچنین این آیات می تواند به وجود فضای بین ستاره ای نیز اشاره داشته باشد.

اشاره قرآن به کهکشان مارپیچی و پیر شدن و مردن ستارگان و بلعیده شدن توسط سیاهچاله

تصویر زیر مربوط به کهکشان مارپیچی ESO 498 - G5  در فاصله 100 میلیون سال نوری از زمین است که توسط هابل ناسا شکار شده است.ستارگان جوان در این کهکشان به رنگ آبی وستارگان پیرتر به رنگ زرد در تصویر دیده می شوند که در مدارهای در حال چرخش هستند.

 کهکشان مارپیچی شامل تعداد زیادی ستاره هستند که بصورت مارپیچی به دور سیاهچاله مرکزی کهکشان در حال چرخش هستند این چرخش تا زمانی که ستاره خود نابود شود یا به درون افق رویداد سیاهچاله سقوط بنماید که در نهایت باعث بلعیده شدن ستاره توسط سیاهچاله یا سیاهچاله مرکزی کهکشان می شود ادامه پیدا خواهد کرد.یک نکته دیگر نیز این است که ستاره های جوان در کیهان همیشه به رنگ آبی دیده می شوند ولی با نزدیک شدن به مرکز کهکشان و با گذشتن عمر آنها کم نورتر شده و به رنگ زرد در می آیند.

در سوره الکتویر آیات 15 و 16 نوشته شده :

فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿۱۵﴾الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿۱۶﴾سوگند به اختران گردان حرکت می‏کنند و از دیده‏ها پنهان می‏شوند.

در این آیه خداوند به همه موارد بالا به نوعی اشاره کرده است مثلا واژه گردان می تواند به چرخش و حرکت ستارگان مربوط باشد یا واژه پنهان شدن می تواند به کم نور شدن مردن در طول زمان یا بلعیده شدن ستارگان توسط سیاهچاله مرکزی کهکشان مربوط باشد.که باعث می شود از دید ما مخفی شوند علاوه بر آن این آیه بر حرکت ستاره ها نیز دلالت دارد.

خوشه های کهکشانی در قرآن..!!

در کیهان شناسی ساختارهای بزرگتری از کهکشان ها بنام خوشه های کهکشانی طبقه بندی می شوند که معمولا هر خوشه کیهانی شامل تعداد زیادی کهکشان دیگر (بین بیست تا دها هزار کهکشان دیگر) است.[1]مثلا به تازگی خبری منتشر شده که کهکشان راه شیری ما در نزدیکی یک ابرخوشه بنام لانیکا که دارای صدهزار کهکشان دیگر است قرار دارد.

دو تصویر زیر مربوط به خوشه میسه 45 یا خوشه پروین است 

در یکی از آیات قرآن فضا یا محل قرار گرفتن ماه به خوشه تشبیه شده است.

در سوره یس آیه 36 نوشته شده است :

وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ ﴿۳۹﴾ و براى ماه منزلهایى معین کرده‏ایم تا چون شاخک خشک خوشه خرما برگردد

در آیه بالا کلمه الْعُرْجُونِ که منزل گاه ماه یا فضا به آن تشبیه شده است در عربی به معنی خوشه است.

تصویر زیر مربوط به یک درخت با خوشه های خرما است که می توانید شباهت آن با تصویر گرفته شده دانشمندان از فضا را مقایسه بکنید.همچنین دو تصویر خوشه پروین شکلی شبیه قسمت پایینی خوشه های خرما را پدید می آورد.همچنین شکل اول گرفته شده از لانیکا نیز شکل یک خوشه خرما با شاخه ها و میوه های آن را از قسمت رو به رویی یا کناری آن را می دهد.همچنین عبارت شاخک ذکر شده در آیه نیز دقیقا با کیهان شناسی تطابق دارد زیرا هر خوشه کیهانی دارای شاخه های متعددی است که در اولین تصویر مشهود است.

همه این طبقه بندی ها از اجرام آسمانی در قرن اخیر توسط بشر صورت گرفته است در حالی که قرآن محل استقرار ماه(فضا)را در 1400 سال قبل به خوشه تشبیه نموده است.